พระอาทิตย์เพิ่นกะบ่เห็นนำ
ขนาดค่ำเพิ่นกะยังว่าแจ้ง
ฮัก ตะแคง ขี้แถลงบ่รู้เรื่อง
ขนาดกองเฟียงเพิ่นกะยังว่ากองดิน
โอ่ยุพินเขาบ่ได้ฮัก โอหัวใจบ่ฮู้จัก ยอมรับแน
ยังดื้อยังดันเข้าไปหา
เว่าบ่ฟังเฮ็ดคือจังบ่ได้ยิน
ทั้งที่คนงามยุพิน เขาบ่สนใจ
ไผบอกไผเตือนมึงกะบ่ฟัง
สิไห้ฟ้าฮ้องดังส่ำใด๋
กั๊บแกกะบ่เปลี่ยนไป
สิกัดต่อไป บ่มีมื้อเปลี่ยน
เสียงฟ้าบอกตะคอกใส่หู
ว่ามึงควรฮู้ว่าเขาบ่มัก
อย่าปล่อยให้ความคิดทะลัก ดื้อดันบ่รู้เรื่อง
เสียงฟ้าฮ้องใส่หมากฮะโหล
ให้มึงเซาโง่ จักเทื่อ
จนถึงตอนนี้มึงกะยังบ่เซื่อ
โอ๊ โอ ชั่วแท้น้อ หัวใจ
ยังดื้อยังดันเข้าไปหา
เว่าบ่ฟังเฮ็ดคือจังบ่ได้ยิน
ทั้งที่คนงามยุพิน เขาบ่สนใจ
ไผบอกไผเตือนมึงกะบ่ฟัง
สิไห้ฟ้าฮ้องดังส่ำใด๋
กั๊บแกกะบ่เปลี่ยนไป
สิกัดต่อไป บ่มีมื้อเปลี่ยน
เสียงฟ้าบอกตะคอกใส่หู
ว่ามึงควรฮู้ว่าเขาบ่มัก
อย่าปล่อยให้ความคิดทะลัก ดื้อดันบ่รู้เรื่อง
เสียงฟ้าฮ้องใส่หมากฮะโหล
ให้มึงเซาโง่ จักเทื่อ
จนถึงตอนนี้มึงกะยังบ่เซื่อ
โอ๊ โอ
เสียงฟ้าบอกตะคอกใส่หู
ว่ามึงควรฮู้ว่าเขาบ่มัก
อย่าปล่อยให้ความคิดทะลัก ดื้อดันบ่รู้เรื่อง
เสียงฟ้าฮ้องใส่หมากฮะโหล
ให้มึงเซาโง่ จักเทื่อ
จนถึงตอนนี้มึงกะยังบ่เซื่อ
โอ๊ โอ ชั่วแท้น้อ หัวใจ
จนถึงตอนนี้มึงกะยังบ่เซื่อ
โอ โฮะโอ ชั่วแท้น้อหัวใจ